با توجه به عدم جداسازی گرمایش آبگرم بهداشتی از گرمایش ساختمان در اکثریت مطلق موتورخانه های کشور و گرمایش منابع آبگرم بهداشتی به واسطه آب تغذیه گرمایش ساختمان، راندمان حرارتی تامین آب گرم بهداشتی در این موتورخانه ها بسیار پایین میباشد. یکی از راههای مثمر ثمر و مقرون به صرفه برای تفکیک گرمایش منابع آبگرم بهداشتی از گرمایش ساختمان، استفاده از شیرهای برقی در مسیر رایزرهای گرمایش ساختمان است. با انجام این روش در زمانهایی که صرفا نیاز به گرمایش آبگرم بهداشتی می باشد، با تشخیص و فرمان سیستم کنترل هوشمند موتورخانه، مسیر آبگرم بهداشتی چرخانیده می گردد تا با این کار از اتلاف حرارت غیر ضروری در ساختمان جلوگیری کرده و نیز با سرعت مناسب منبع آبگرم بهداشتی گرم گردد. در این مقاله اصول کارکرد این روش بهینه سازی، همراه با نتایج عملکردی در چندین ساختمان به صورت میدانی بررسی شده است.